Peyroni Hastalığı Nedir? Belirtileri ve Tedavi Yöntemleri
Peyroni hastalığı, peniste plak oluşumu ve eğrilik gibi deformitelerle seyreden bir durumdur. Tedavi yöntemleri hastalığın evresine, semptomların şiddetine ve hastanın yaşam kalitesine göre değişiklik gösterebilir. Uygulanan başlıca tedavi yöntemleri şunlardır:
Bekle-gör yaklaşımı:
Hafif vakalarda ve eğriliğin çok ileri olmadığı durumlarda herhangi bir tedavi yapılmadan hastalık izlenebilir. Plak oluşumunun durup durmadığı veya eğriliğin kötüleşip kötüleşmediği düzenli aralıklarla takip edilir.
İlaç tedavisi:
Peyroni hastalığında bazı ağız yoluyla alınan ilaçlar ve enjeksiyon tedavileri kullanılabilir. Bu tedaviler, plakların küçülmesine ve eğriliğin azalmasına yardımcı olabilir. En yaygın kullanılan tedavi yöntemleri şunlardır:
- Bağ dokusu oluşumunu azaltmayı hedefleyen ilaçlar.
- Plakların içine enjekte edilerek eğriliği düzeltmeye çalışan tedaviler.
- Enjeksiyon yoluyla plakların yumuşatılmasını sağlayan ilaçlar.
Şok dalga tedavisi (ESWT):
Düşük enerjili şok dalgalarının penise uygulanmasıyla plakların yumuşaması ve eğriliğin azalması hedeflenir. Ancak bu tedavinin etkinliği tam olarak kanıtlanmamıştır.
Cerrahi tedavi:
Eğrilik ileri düzeyde ve hastanın cinsel yaşamını ciddi oranda etkiliyorsa cerrahi müdahale gerekebilir. Cerrahi tedaviler şunları içerir:
- Plikasyon cerrahisi:
Penisin eğriliğinin ters tarafında dikişler atılarak eğrilik düzeltilir. Bu yöntem genellikle eğriliğin daha az olduğu vakalarda tercih edilir.
- Plak eksizyonu ve greftleme:
Plak çıkarılır ve yerine greft konularak eğrilik düzeltilir. Bu yöntem, eğriliğin daha şiddetli olduğu vakalarda uygulanabilir.
- Penil protez:
Ciddi vakalarda ve erektil disfonksiyonun eşlik ettiği durumlarda penil protez takılması da bir tedavi seçeneğidir.
Vakum cihazları ve penil traksiyon cihazları:
Bu cihazlar, penis üzerine mekanik baskı uygulayarak eğriliği düzeltmeyi hedefler. Özellikle cerrahi dışı tedavi arayan hastalarda tercih edilebilir.
Tedavi planı, hastanın belirtilerinin şiddeti, hastalığın evresi ve cinsel işlev üzerindeki etkilerine göre hekim tarafından belirlenir.